Katuen pancreatitisa garai modernoetan nahiko ohikoa den gaixotasuna da, pankrearen funtzionaltasuna urratzearekin lotuta dagoena.
Gaixotasun honek arrisku berezia du, lehen begiratuan oso zaila delako gaitza identifikatzea; horretarako, hainbat azterketa egin behar dira eta beharrezko probak gainditu. Ildo horretan, jabeek kontu handiz ibili beharko dute maskotaren osasunarekin eta pancreatitisaren sintomak adierazten hasten badira albaitaritza baten laguntza.
Gaixotasunaren sintoma nagusiak
Katuen pancreatitis akutua eta kronikoa da. Lehenengo kasuan, gaixotasunaren garapenaren seinale nagusiak ager daitezke.
- Maiz egiten diren gorabeherak eta zurtoinak solteak;
- Katuaren gorputza deshidratatuta dago;
- Maskota itxura latza da;
- Sistema kardiobaskularraren nahasteak ikusten dira;
- Gorputzaren tenperatura igotzen da;
- Zenbait kasutan, arnasa nahasten da;
- Katua mina du;
- Maskotaren larruak horixka tonua eskuratu du.
Pankreatitis akutua Katu bat gehienetan pankreak ez ezik gaixotasun batzuen atzeko planoan garatzen da, baita beste organo batzuk ere. Toxinak odol hodietan sartzen direnean, organismo osoa kaltetuta dago.
Pankreatitis kronikoa ez du sintoma nabarmenik. Hori dela eta, baliteke jabeek ez dutela urte askotan gaixotasunaren garapena nabaritzen, katua aktibitate baxua hartuta nekearen edo adinaren oihartzunengatik. Kasu honetan, katuak etengabeko lokartasuna du, urdailean maiz zurrumurruak, tonu horixkako aulkiak, ileek distira eta elastikotasuna galtzen dute. Albaitariari kontsultatu behar zaio katu batek jan ondoren gosea, jateko gogoa, zikin solteak, bihotz taupada azkarrak eta nekea.
Gaixotasunaren kausak
Tratamendua hasi baino lehen, beharrezkoa da gaixotasunaren kausa identifikatzea maskotan pancreatitis berriro garatzea ekiditeko. Horretarako, beharrezko probak egiten dira eta animaliaren osasunaren azterketa zehatza egiten da.
Katuen gaixotasunaren arrazoi nagusiak hauek dira:
Patologia jaiotzean;
Gehiegizko pisua edo txikiegia animalian;
Gorputzaren gehiegizko kaltzioa;
Irteera produktu kimikoen, droga arriskutsuen, alkoholaren eta bestelako substantzia kaltegarrien irenstearen ondorioz;
Zizareak, onddo edo infekzio birikoak;
Traumatismoa sabeleko eskualdean arrakastarik gabeko ebakuntza dela eta;
Hesteen edo pankrearen hantura;
Diabetesa, kolekistitisa, gibela eta giltzurrunak bezalako gaixotasunen presentzia.
Ekialdeko taldeko arrazetan, gaixotasuna garatzeko arriskua askoz ere handiagoa da beste katuen arrazetan baino. Gaixotasuna larriagotu egin daiteke haurdunaldian, egoera estresagarrietan edo janari mota aldatu ondoren. Pankreatitisa, normalean, katu zaharrenetan diagnostikatzen da, gaixotasuna intoxikaziorik edo gaixotasun konposanterik sortzen ez bada.
Katuen pancreatitisaren tratamendua
Gaixotasun hau albaitari baten parte hartzearekin diagnostikatu eta tratatzen da. Bazkaldu ondoren, katuak okertzearen erreflexua larriagotzen badu, beharrezkoa da animalia sendatzea aldi baterako uztea.
Albaitari batek neurri multzo bat agindu du pancreatitisaren tratamenduan:
- Hasteko, gaixotasunaren garapenaren faktore guztiak identifikatu dira;
- Odol bolumena mantentzen da animalian;
- Mina gelditu egiten da katuaren egoerak shockik eragin ez dezan;
- Neurriak hartzen dira gag erreflexua gelditzeko;
- Bakterioen gaixotasunen aurrean, tratamendu egokia egiten da;
- Horren ondoren, animaliei zati txikietan elikadura dietetiko berezia agintzen zaie;
- Diabetesaren kasuan, tratamendua intsulina administratuz egiten da;
- Gainera, pankreako entzimenen prestaketak sartzen dira;
- Antacidoak erabiltzen dira;
- Animaliaren egoera erregularki kontrolatzeko, albaitari bat etengabe bisitatu behar duzu, odola eta gernua probak egin, katuaren pisua, uraren oreka eta osasuna kontrolatu.
Diagnostikoa argitzeko, animaliak ultrasoinu, radiografia, biopsia eta gastroskopia egiten ditu. Gernua eta odola ere azterketa orokor eta biokimikoak egiteko hartzen dira.
Gaixotasunaren sintomak arinak badira eta gaixotasuna garatzeko hasierako fasean badago, dieta berezi bat ezartzen zaio maskotari. Beharekin batera, droga antiemetikoak hartzen dira eta mina sendatzeko agindua ematen da katuak mina sentitzen badu.
Ikerketan zehar gaixotasunaren zergatiak argitzen dira eta albaitariak neurri guztiak hartzen ditu kentzeko, tratamenduaren eta bestelako metodoen laguntzarekin.
Pankreatitisa tratatu ezin den fasean dagoenean, jabeei katuaren dieta elikatzeko agindua ematen zaie eta maskotaren tratamendu ikastaroa egin behar da. Horietan hanturazko prozesua antibiotikoekin blokeatuta dago, drogak hartzen dira sistema kardiobaskularra hobetzeko, kortikoideak eta entzimak.
Gaixotasunaren forma akutuan, animalia albaitaritza-klinikarekin harremanetan jarri eta berehala tratatzen da, katua hiltzen ez denean edo sepsian hil ez dadin. Anestesikoen eta estupefazienteen laguntzarekin, maskota mina larriagatik kentzen da, eta, ondoren, animaliaren ur oreka berrizteko prozedura burutzen da. Horretarako, koloideak, gatzak eta bestelako soluzioak erabiliz trikimailuak eta injekzioak erabiltzen dira.
Atropina eta antzeko drogen laguntzarekin, sekrezioa murriztu egiten da eta horrek suntsitzen du barneko organoetan. Hormonek eta ribonukleaseak zurrunbiloak eta hanturak kentzen dituzte eta pankrearen funtzionamenduari ere eragin diezaiokete.
Toxinen eta beste substantzia kaltegarrien aurka neutralizatzeko, albaitariak hardware edo drogak desintoxikatzeko agindua ematen du. Gaixotasuna hasi eta premiazko esku-hartzea behar bada, eragiketa kirurgiko bat egiten da kaltetutako organo purulenteak, necrotikoak eta kistikoak kentzeko.
Pankreatitisa sendatzeko probabilitatea
Katuen pancreatitisa gaixotasunaren forma nahiko ezusteko bat da. Gaixotasuna garatzeko hasierako fasean badago, sendatze osoa lortzeko aukerak handiak dira. Arriskutsua da tratatu gabeko pankreatitak modu larriagoan berriro hastea.
Katu baten pancreatitis bereziki arriskutsua izan daiteke diabetesa, giltzurruneko edo hesteetako gaixotasuna ikusten bada. Gaixotasunaren forma kronikoan, bizitza osorako tratamendua preskribatzen da, eta horrek ez du erabat sendatuko, baina larriagotu egiten da.